Suriname, wat ben je mooi!
Door: Samantha
Blijf op de hoogte en volg Samantha
17 Februari 2015 | Suriname, Paramaribo
Hoi allemaal,
We zitten nu een week in Paramaribo en hebben al zoveel meegemaakt. Ik zal het proberen kort te houden, maar.. dat zal waarschijnlijk niet gaan lukken. Maandag 9 februari zijn we aangekomen in het mooie Suriname. Op het vliegveld ‘De Zanderij’ werden we opgehaald door een taxi die ons naar het appartementje bracht. Het is een leuk appartement, dus hier houden we het voorlopig wel even uit. De volgende dag werd ik helaas om half 6 al wakker van het drukke verkeer langs ons appartement. Dit ligt namelijk aan een hoofdweg en er rijden behoorlijk wat auto’s langs. Het leven begint hier ook al best vroeg vanwege de warmte. Na een tijdje ben ik m’n bed maar uitgegaan en heb ik al mijn spullen uitgepakt en wat foto’s opgehangen, om mijn kamer wat gezelliger te maken. ’s Middags zijn we naar de Hermitage Mall gelopen. Dit is een groot winkelcentrum waar je echt van alles kunt halen. Later op de dag hadden we een afspraak met de vrouw van het Stagebureau. We dachten even simpel met de bus naar het centrum te gaan, maar dit bleek toch wat moeilijker dan we dachten. Ze hebben hier gele bordjes met ‘bushalte’ erop staan, maar daar is ook alles mee gezegd. We kwamen er later achter dat de bus namelijk overal wel stopt, zolang je maar je hand op steekt. Na ongeveer 3 kwartier (aangezien we in een verkeerde bus zaten) kwamen we aan in het centrum. ’t Vat, de plek waar we hadden afgesproken, lag echter nog veel verder weg, waardoor we 3 kwartier te laat aankwamen. Jammer genoeg hadden we onze afspraak net gemist en hebben we ons zelf maar getroost met een schaaltje bitterballen. Even later werden we door 2 Belgische meiden aangesproken met de vraag of we 15 februari mee wilden gaan op Dolfijnen & Kaaimannen tocht. Hier hoefden we eigenlijk niet lang over na te denken en al snel was ons eerste tripje gepland! We zijn later nog door de Palmentuin en langs het Onafhankelijkheidsplein terug naar de Waterkant gelopen. Ik was vooral onder de indruk van de Palmentuin, hier staan echt prachtige hoge Palmbomen en je voelt je hier echt heel erg klein. ’s Avonds hebben we wat gegeten bij Ji Ji’s, gelegen aan de Surinamerivier. Hier hebben we lekker gegeten en ons allereerste Parbo biertje genuttigd en dat smaakt zeker naar meer! Woensdag hadden we een afspraak met onze supervisor Royza. Zij gaat ons vanuit school begeleiden en een keer in de maand hebben wij een gesprekje met haar. We waren nu maar 10 minuutjes te laat, dus we boeken vooruitgang! ’s Avonds hebben we even flink wat boodschappen ingeslagen en we waren een hele attractie voor het winkelpersoneel. Waarschijnlijk halen ze hier nooit zoveel in een keer haha. Ze hebben hier in de supermarkt trouwens veel Nederlandse producten zoals pannenkoekenmix, aardappelpuree, hagelslag, pindakaas etc. Donderdag was een spannende dag want toen zouden we langs stage gaan om voor het eerst kennis te maken. We werden opgevangen door onze stagebegeleidster en zij heeft ons samen met de directrice van het Kinderhuis een rondleiding gegeven. Het is een groot kinderhuis, maar wel erg primitief. Je moet hiervoor eigenlijk wel even je ‘Nederlandse bril’ afzetten en omschakelen. Op dit moment zitten er ongeveer 75 kinderen in het kinderhuis met een leeftijd van 3 tot 20 jaar. Wij gaan activiteiten organiseren voor de kids en leiding en begeleiding geven aan de vrijwilligers. De eerste 2 á 3 weken zullen we vooral veel rondkijken en meelopen, zodat we kunnen zien waar de mogelijkheden liggen. Vrijdag hebben we een rustig dagje gehad, maar ’s avonds hebben we helaas iets minder leuks meegemaakt. Op zo’n 300 meter van ons appartement was een ongeluk gebeurd waarbij een fietser om het leven is gekomen. We weten niet precies wat er gebeurt is, maar we waren wel erg geschrokken. Vooral omdat wij ’s ochtends onze fietsen hebben gekregen, zodat we wat makkelijker op stage kunnen komen. Dat word dus de drukke weg vermijden, goed uitkijken en niet in het donker fietsen! Veel rijden hier namelijk echt als gekken en ze zijn fietsers niet echt gewend.
Zaterdag zijn we gaan shoppen en hebben we heerlijk Surinaams gegeten langs de Waterkant. ’s Middags werden we door een aantal Surinamers en een Nederlander aangesproken die ons een drankje aanboden. We hebben gezellig met ze zitten kletsen en even later hebben ze ons zo’n beetje heel Paramaribo doorgereden. Tegen de avond hebben we nog een voetbalwedstrijd van de neefjes van een van hen gekeken, wat ook erg leuk was! Het is leuk om te zien hoe makkelijk iedereen hier in de omgang is. Al worden we door veel Surinamers wel gewaarschuwd voor de ‘Surinaamse jongens’. Zij vinden de Nederlandse stagiaires erg interessant en dit merken we dan ook maar al te goed. Je kunt hier bijna niet over straat of er word naar je gefloten, getoeterd of geroepen. We hebben al veel benamingen gekregen, zoals Witties, Sneeuwwitjes, bakra’s en ga zo maar verder. Vooral het roepen en toeteren begint wel een beetje vervelend te worden, maar als je ze gewoon vriendelijk gedag zegt of in sommige gevallen negeert is er niks aan de hand. Gelukkig zijn er over het algemeen hele vriendelijke en gezellig mensen in Paramaribo!
Zondag was het zover, ons eerste tripje; de Dolfijnen & Kaaimannen tour! Dat was echt in een woord.. GEWELDIG! Wauw.. we hebben echt veel dolfijnen langs onze boot zien zwemmen. Ze zwommen behoorlijk dichtbij en waren goed te zien. Na ongeveer anderhalf uur kwamen we aan bij een stukje land met een klein en schattig dorpje. Hier zijn we aangemeerd hebben we Surinaamse snacks gegeten, zoals Baka Bana (gebakken banaan), wat overigens echt heerlijk is! Na dit lekkere eten zijn we nog even door het dorpje gaan wandelen. Rond een uur of half 7 ging de rest van de groep terug naar Paramaribo en bleven wij met onze twee Belgische vrienden en twee Canadezen over om de Kaaimannen tocht te beginnen. Om 7 uur was het zover en stapten we met onze twee bootsmannen in een klein bootje. Ondanks dat het een klein bootje was zat de vaart er flink in en gingen we richting het moeras. Het werd al snel donker en met onze zaklampen schenen we over het water, op zoek naar rode oogjes van de kaaimannen. Aangekomen op een grote open plek in het moeras zagen we veel rode ogen oplichten, wat best eng was aangezien het verder pikdonker was en we geen idee hadden hoe groot die beesten waren. Al snel had een van de bootsmannen 3 kaaimannen te pakken die wij vast moesten houden. We gingen terug naar een stukje land waar we de kaaimannen beter konden bekijken en waar we foto’s konden maken. Wat een mooie beesten zijn dat zeg! Ze voelen echt een beetje zacht en rubberig aan, ik kan het niet goed beschrijven. Na de ‘fotoshoot’ hebben we de beestjes teruggezet en zijn we teruggekeerd naar het dorp. Het was een hele mooie, spannende en bijzondere ervaring!
Ik heb geprobeerd het kort te houden, maar dat is onmogelijk met zo’n mooi land, vol met avonturen die we in 1 week al hebben beleefd. Vanaf deze week begint onze stage, dus ik zal binnenkort weer veel te vertellen hebben. Ik houd jullie op de hoogte!
Adyosi, mi lobi yu!
We zitten nu een week in Paramaribo en hebben al zoveel meegemaakt. Ik zal het proberen kort te houden, maar.. dat zal waarschijnlijk niet gaan lukken. Maandag 9 februari zijn we aangekomen in het mooie Suriname. Op het vliegveld ‘De Zanderij’ werden we opgehaald door een taxi die ons naar het appartementje bracht. Het is een leuk appartement, dus hier houden we het voorlopig wel even uit. De volgende dag werd ik helaas om half 6 al wakker van het drukke verkeer langs ons appartement. Dit ligt namelijk aan een hoofdweg en er rijden behoorlijk wat auto’s langs. Het leven begint hier ook al best vroeg vanwege de warmte. Na een tijdje ben ik m’n bed maar uitgegaan en heb ik al mijn spullen uitgepakt en wat foto’s opgehangen, om mijn kamer wat gezelliger te maken. ’s Middags zijn we naar de Hermitage Mall gelopen. Dit is een groot winkelcentrum waar je echt van alles kunt halen. Later op de dag hadden we een afspraak met de vrouw van het Stagebureau. We dachten even simpel met de bus naar het centrum te gaan, maar dit bleek toch wat moeilijker dan we dachten. Ze hebben hier gele bordjes met ‘bushalte’ erop staan, maar daar is ook alles mee gezegd. We kwamen er later achter dat de bus namelijk overal wel stopt, zolang je maar je hand op steekt. Na ongeveer 3 kwartier (aangezien we in een verkeerde bus zaten) kwamen we aan in het centrum. ’t Vat, de plek waar we hadden afgesproken, lag echter nog veel verder weg, waardoor we 3 kwartier te laat aankwamen. Jammer genoeg hadden we onze afspraak net gemist en hebben we ons zelf maar getroost met een schaaltje bitterballen. Even later werden we door 2 Belgische meiden aangesproken met de vraag of we 15 februari mee wilden gaan op Dolfijnen & Kaaimannen tocht. Hier hoefden we eigenlijk niet lang over na te denken en al snel was ons eerste tripje gepland! We zijn later nog door de Palmentuin en langs het Onafhankelijkheidsplein terug naar de Waterkant gelopen. Ik was vooral onder de indruk van de Palmentuin, hier staan echt prachtige hoge Palmbomen en je voelt je hier echt heel erg klein. ’s Avonds hebben we wat gegeten bij Ji Ji’s, gelegen aan de Surinamerivier. Hier hebben we lekker gegeten en ons allereerste Parbo biertje genuttigd en dat smaakt zeker naar meer! Woensdag hadden we een afspraak met onze supervisor Royza. Zij gaat ons vanuit school begeleiden en een keer in de maand hebben wij een gesprekje met haar. We waren nu maar 10 minuutjes te laat, dus we boeken vooruitgang! ’s Avonds hebben we even flink wat boodschappen ingeslagen en we waren een hele attractie voor het winkelpersoneel. Waarschijnlijk halen ze hier nooit zoveel in een keer haha. Ze hebben hier in de supermarkt trouwens veel Nederlandse producten zoals pannenkoekenmix, aardappelpuree, hagelslag, pindakaas etc. Donderdag was een spannende dag want toen zouden we langs stage gaan om voor het eerst kennis te maken. We werden opgevangen door onze stagebegeleidster en zij heeft ons samen met de directrice van het Kinderhuis een rondleiding gegeven. Het is een groot kinderhuis, maar wel erg primitief. Je moet hiervoor eigenlijk wel even je ‘Nederlandse bril’ afzetten en omschakelen. Op dit moment zitten er ongeveer 75 kinderen in het kinderhuis met een leeftijd van 3 tot 20 jaar. Wij gaan activiteiten organiseren voor de kids en leiding en begeleiding geven aan de vrijwilligers. De eerste 2 á 3 weken zullen we vooral veel rondkijken en meelopen, zodat we kunnen zien waar de mogelijkheden liggen. Vrijdag hebben we een rustig dagje gehad, maar ’s avonds hebben we helaas iets minder leuks meegemaakt. Op zo’n 300 meter van ons appartement was een ongeluk gebeurd waarbij een fietser om het leven is gekomen. We weten niet precies wat er gebeurt is, maar we waren wel erg geschrokken. Vooral omdat wij ’s ochtends onze fietsen hebben gekregen, zodat we wat makkelijker op stage kunnen komen. Dat word dus de drukke weg vermijden, goed uitkijken en niet in het donker fietsen! Veel rijden hier namelijk echt als gekken en ze zijn fietsers niet echt gewend.
Zaterdag zijn we gaan shoppen en hebben we heerlijk Surinaams gegeten langs de Waterkant. ’s Middags werden we door een aantal Surinamers en een Nederlander aangesproken die ons een drankje aanboden. We hebben gezellig met ze zitten kletsen en even later hebben ze ons zo’n beetje heel Paramaribo doorgereden. Tegen de avond hebben we nog een voetbalwedstrijd van de neefjes van een van hen gekeken, wat ook erg leuk was! Het is leuk om te zien hoe makkelijk iedereen hier in de omgang is. Al worden we door veel Surinamers wel gewaarschuwd voor de ‘Surinaamse jongens’. Zij vinden de Nederlandse stagiaires erg interessant en dit merken we dan ook maar al te goed. Je kunt hier bijna niet over straat of er word naar je gefloten, getoeterd of geroepen. We hebben al veel benamingen gekregen, zoals Witties, Sneeuwwitjes, bakra’s en ga zo maar verder. Vooral het roepen en toeteren begint wel een beetje vervelend te worden, maar als je ze gewoon vriendelijk gedag zegt of in sommige gevallen negeert is er niks aan de hand. Gelukkig zijn er over het algemeen hele vriendelijke en gezellig mensen in Paramaribo!
Zondag was het zover, ons eerste tripje; de Dolfijnen & Kaaimannen tour! Dat was echt in een woord.. GEWELDIG! Wauw.. we hebben echt veel dolfijnen langs onze boot zien zwemmen. Ze zwommen behoorlijk dichtbij en waren goed te zien. Na ongeveer anderhalf uur kwamen we aan bij een stukje land met een klein en schattig dorpje. Hier zijn we aangemeerd hebben we Surinaamse snacks gegeten, zoals Baka Bana (gebakken banaan), wat overigens echt heerlijk is! Na dit lekkere eten zijn we nog even door het dorpje gaan wandelen. Rond een uur of half 7 ging de rest van de groep terug naar Paramaribo en bleven wij met onze twee Belgische vrienden en twee Canadezen over om de Kaaimannen tocht te beginnen. Om 7 uur was het zover en stapten we met onze twee bootsmannen in een klein bootje. Ondanks dat het een klein bootje was zat de vaart er flink in en gingen we richting het moeras. Het werd al snel donker en met onze zaklampen schenen we over het water, op zoek naar rode oogjes van de kaaimannen. Aangekomen op een grote open plek in het moeras zagen we veel rode ogen oplichten, wat best eng was aangezien het verder pikdonker was en we geen idee hadden hoe groot die beesten waren. Al snel had een van de bootsmannen 3 kaaimannen te pakken die wij vast moesten houden. We gingen terug naar een stukje land waar we de kaaimannen beter konden bekijken en waar we foto’s konden maken. Wat een mooie beesten zijn dat zeg! Ze voelen echt een beetje zacht en rubberig aan, ik kan het niet goed beschrijven. Na de ‘fotoshoot’ hebben we de beestjes teruggezet en zijn we teruggekeerd naar het dorp. Het was een hele mooie, spannende en bijzondere ervaring!
Ik heb geprobeerd het kort te houden, maar dat is onmogelijk met zo’n mooi land, vol met avonturen die we in 1 week al hebben beleefd. Vanaf deze week begint onze stage, dus ik zal binnenkort weer veel te vertellen hebben. Ik houd jullie op de hoogte!
Adyosi, mi lobi yu!
-
17 Februari 2015 - 16:45
Francien:
He Samantha!
Wat geweldig om je eerste verslag te lezen en vooral zo herkenbaar!
Super leuk dat je gelijk al een tripje hebt gedaan!
Heel veel succes op je stage, en ik kijk uit naar de verhalen van al de andere avonturen die je nog gaat meemaken!!
Groetjes van een heel jaloers meisje! -
17 Februari 2015 - 16:46
Berita:
Wauw Sam!! Ik hoop dat je ons wekelijks op de hoogte houdt haha, want dit is echt super leuk om te lezen! Wat maken jullie een hoop mee zeg. Geniet er van! -
17 Februari 2015 - 17:03
Jessy:
Super super suuuuper gaaf! Geweldig om te lezen meid! Keep us posted! -
17 Februari 2015 - 17:06
Margot:
Klinkt super allemaal! Geniet van alles daar en ik kijk weer uit naar het volgende reisverslag!:)
Heeeel veel plezier en ook succes voor stage! Maar dat gaat vast allemaal goed komen!
XXXX -
17 Februari 2015 - 17:28
Jearlon. :
Hoi Samantha,
Fijn om te horen dat jullie het naar je zin hebben. Jullie hebben in een korte tijd al veel gezien en meegemaakt. Leuk om je stage te volgen d.m.v de verslagen.
Dat wij in 2009 voor het eerst op vakantie naar Suriname gingen, moesten we ook even slikken. Je moet inderdaad zoals je al zei 'je Nederlandse bril' afzetten en even omschakelen. Veel plezier in Suriname en stuur wat warmte naar Nederland.
Groetjes Edwin en Jearlon
-
17 Februari 2015 - 17:39
Oma Agnes En Opa Daan.:
wat leuk samantha, en wat heb je al veel meegemaakt in een week. prachtig die kaaimannen en al behoorlijk groot. wat een leuke fotos staan er al op deze site. ja oppassen moet je zeker,wat het verkeer betreft.
ook de mooie jongens niet te vergeten, jullie zijn als nederlandse meiden erg in trek. genieten jullie maar van al die aandacht. gr oma en opa. -
17 Februari 2015 - 18:24
Nancy Regeer:
Leuk reisverslag moppie!! Ook al doen we veel via de what's app en Skype nu lezen wij toch wat je allemaal meemaakt tijdens dit avontuur. Super allemaal en het is een heel andere wereld dan waar wij wonen, maar dat maakt dit ook heel bijzonder. Geniet er maar lekker van en wachten weer op je volgende reisverslag.
Dikke kus papa en mama -
17 Februari 2015 - 18:40
Kimberley:
Hey Sam, klinkt goed allemaal! Heerlijk he!
Kijk idd uit met het verkeer, sowieso is het niet verstandig in het donker op straat te gaan. Zodra het gaat schemeren kun je het best een taxi pakken, hoe klein de afstand ook ;)
Lekker verder genieten, leuk om te lezen!
Liefs en wie weet tot snel -
17 Februari 2015 - 19:06
Oma En Opa Naarden:
Hoi lieve Sam, wat een avontuur geweldig dat je dit meemaakt. Fijn om je prima verslag te lezen zodat je iedereen op de hoogte kan houden.
Dit is leuker dan "boer zoekt vrouw "met die saaie boeren. Dit is een fantastisch verhaal en wij kijken uit naar je volgende verslag . Ook de foto's spreken voor zich.
Geniet er maar van en doe ook Sharon de groetjes.
Liefs van ons uit een ook zonnig Spanje
Omi en Opi XXXXXXXXXXXXXX -
17 Februari 2015 - 19:55
Gerti Van Breda:
wat super leuk om je zo te volgen. Jij gaat daar zeker een geweldige tijd beleven, veel plezier en succes op je stage. -
17 Februari 2015 - 20:02
Nanda:
Hoi Samantha. Wat een spannend verhaal. We genieten hier enorm van je verslag. We zien dat jullie het erg naar jullie zin hebben. Geniet er maar van. Kus van ons allen. Fam. zuidema -
17 Februari 2015 - 20:19
Eliane:
Hey Sam, Ik verlang alweer naar je volgende verslag. Wat hebben jullie alweer veel meegemaakt. Geniet ervan en we hopen dat je daar een leuke tijd hebt. Veel plezier , knufs van ons allemaal. -
19 Februari 2015 - 21:10
Carla:
Hoi Samantha,wat leuk dat we je zo kunnen volgen op je stage in Suriname.
Wat kan jij een leuk verslag schrijven en wat heb je al veel mee gemaakt.
Het lijkt mij ook leuk om in dat kinderhuis te werken maar ja dat gaat niet.
Veel plezier en we horen vast wel weer van je.
Liefs,
Frank en Carla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
