Mijn leventje in Su
Door: Samantha Regeer
Blijf op de hoogte en volg Samantha
01 Maart 2015 | Suriname, Paramaribo
Hallo luitjes,
Het is hier een regenachtige dag dus ik heb besloten om jullie weer even op de hoogte te brengen van al mijn avonturen hier. Stage was de afgelopen dagen weer erg leuk. Ik heb eindelijk een beetje het gevoel dat de dingen een beetje gaan lopen. De kids weten nu ook precies welke dagen we op stage aanwezig zijn en dat geeft hen ook wat meer rust en structuur. Helaas was er wel een klein ongelukje gebeurt op stage. Ik hoorde een van de oudere jongens huilend met zijn gezicht tegen de muur staan. Ik ging naar hem toe en vroeg of hij zich om wilde draaien. Dat deed hij, alleen trof ik een flink bebloed hoofd aan. Gelukkig kan ik heel goed tegen bloed.. NOT. Uiteindelijk heeft deze held op sokken de jongen naar de kraan geloosd en het hoofd afgespoeld met water. Na een tijdje werd het bloeden gelukkig minder. Pleister erop en hij kon weer lachen. Eind goed, al goed. Tenminste, niet voor de jongen die de stok naar zijn hoofd had gegooid. Die moest zich even melden bij het bestuur.
Woensdag 25 februari was het hier de ‘Dag van de Revolutie’. Op 25 februari 1980 greep Desi Bouterse de macht. De toen zittende regering werd namelijk beschuldigd van corruptie en werd afgezet. Helaas zijn er bij deze staatsgreep veel doden gevallen. Een van de dieptepunten van deze periode zijn dan ook de Decembermoorden in 1982. Op 8 en 9 december 1982 werden 15 tegenstanders van het militaire regime van Desi Bouterse gemarteld en vermoord. Doordat de Decembermoorden niet onderzocht werden waren de meningen hierover verdeeld. Een deel vond dat een onafhankelijk onderzoek en de vervolging van de schuldigen noodzakelijk was om de situatie in Suriname te verbeteren. Terwijl anderen het zagen als een ‘afgesloten hoofdstuk’, ze vonden dat Suriname vooruit moest kijken. Ik vond het daarom lastig om de feestende mensen te zien, aangezien deze dag een bijzondere lading heeft. We besloten om hier ook niet zo lang te blijven en zijn verder gelopen richting ’t Vat. Onderweg hebben we een lekker frietje gehaald bij de ‘Hollandse Patatkraam’. De beste man had het Surinaamse tempo al snel overgenomen, want het duurde even voordat we ons frietje hadden. Maar ach, no spang!
Onderweg zijn we ook nog even langs Fort Zeelandia gegaan en hebben we even een kijkje genomen op het binnen plein. Het zag er erg indrukwekkend uit en we komen hier dan ook zeker nog een keertje terug voor een rondleiding. We kwamen ook nog een bordje met Creatieve en Culturele Vorming tegen, waar we natuurlijk even een foto van moesten nemen! Toen we onze weg naar ’t Vat wilden vervolgen werden we aangesproken door een man. Het bleek al snel om een zwerver te gaan, aangezien hij er niet echt fris uitzag ;) Hij begon een vriendelijk praatje met ons en wij dachten echt dat we eindelijk een beleefde man tegen het lijf liepen. Na een redelijk normaal gesprek moest hij toen echt even iets kwijt aan Sharon. Want Sharon was echt zijn mooie witte prinses, ze was een witte roos etc. Wat hij verder nog heeft geroepen is niet echt voor herhaling vatbaar, dus hier laten we het maar even bij haha. Na deze rare gebeurtenis waarvan we snel zijn weggevlucht hebben we ons zelf maar getrakteerd op een lekker ijsje bij ’t Vat. Tijdens de taxirit naar ons appartement reed de taxichauffeur ineens een hele andere route. We waren al erg verbaasd en we wisten al dat we niet raar moesten opkijken als meneer de taxichauffeur ineens meer geld zou gaan vragen. Dit deed hij dan ook. We hebben hem even duidelijk gemaakt dat de prijs inderdaad hoger word als je omrijd en daardoor dus meer kilometers maakt. Uiteindelijk hebben we hem geen cent meer betaald dan dat de rit waard was. Zo, die chauffeur weet ook alvast dat hij deze bakra’s niet in de maling kan nemen.
Nadat ik vrijdagochtend eerst even gezellig met het thuisfront had geskyped zijn we naar de Centrale Markt gegaan voor een dosis groente en fruit. Dit blijft toch elke keer weer een hele belevenis. Het is een overdekte en donkere hal, waar overal schreeuwende mensen achter hun kraampjes staan om maar iets te verkopen. Aangezien er bij veel kraampjes hetzelfde ligt moet je dan ook een keus maken waar je iets wilt kopen. Ik voel me gewoon bijna schuldig als ik ergens niet iets koop. We hebben dan ook maar besloten om de rustige en vriendelijke mensen uit te kiezen, die niet zo lopen te schreeuwen. ’s Middags lekker lui gedaan, want we moesten onze energie sparen voor de poolparty van die avond! Na de standaard kledingcrisis en een bak noedels waren we klaar voor vertrek. Helaas konden we iets minder snel van huis vertrekken dan we gedacht hadden.. Nadat we zo’n beetje alle taxibedrijven in Suriname hadden gebeld hadden we de hoop een beetje opgegeven. Gelukkig hadden we nog het nummer van de man die ons een paar weken terug door heel Paramaribo had gereden met 2 vrienden. Hij is ook taxichauffeur, dus probeerden we hem. Halleluja hij kon ons wegbrengen, onze reddende engel! Hij vertelde ons dat het vaak voorkomt dat er aan het einde van de maand geen taxi’s rijden omdat ze het geld van binnen hebben wat ze minimaal moeten verdienen. Nou, mooi is dat haha. Na een lange zoektocht hadden we dan eindelijk de plaats van bestemming gevonden. Fashionably late zullen we maar zeggen. Nadat we een warming-up bij de Gouverneur hadden gehad, gingen we in partybussen verder naar het Wyndham Hotel. Op de partybussen hadden we een paar aardige meiden leren kennen en daar zijn we de rest van de avond/nacht een beetje mee opgetrokken. Bovenop het dak van het hotel was een groot terras met zwembad. Hier hebben we veel drankjes, dansjes en bommetjes in het zwembad gedaan. Kortom.. het was een topavond!
Zaterdagochtend ging rond 10:30 de wekker en kwam er iemand langs om ons appartementje schoon te maken. Ja ik weet het.. we hebben het goed voor elkaar. Tijdens deze schoonmaaksessie viel te stroom ineens uit en begon niet veel later het alarm in het appartement te piepen. Nadat de Mariëlle hadden gebeld konden we het alarm gelukkig uitschakelen en een paar uurtjes later deed de stroom het gelukkig weer. ’s Middags onder andere even met mijn lieve opa geskyped, want die was vandaag jarig! We hadden ’s avonds erg zin in een pizza van de Pizza Hut en daar waren we ons dan ook al de hele dag op aan het verheugen, want ze hadden een bezorgservice, jippie! Jammer genoeg werd ons aan de telefoon verteld dat ze niet in onze straat zouden bezorgen, want het lag niet op de route. Nou bedankt Pizza Hut.. dag lekkere pizza en cheescake, snif. Uiteindelijk hebben we maar een pizza besteld bij een bedrijf die in onze straat gevestigd was en die was overigens ook erg lekker.
Vandaag is het dus een vieze regenachtige dag. We hadden eerst het plan om te zwemmen, maar daar was het geen lekker weer voor. So plans get changed.. dan gaan we naar Paramaribo Zoo! Jammer genoeg bleef het maar regenen dus hebben we er maar een pyjama-serie-kijk-dag van gemaakt. Gelukkig gaan we vanavond lekker uit eten bij Ji Ji’s (hmmmm) met de meiden die we afgelopen vrijdag hebben ontmoet. Ook vandaag was het weer raak: het derde ongeluk in de derde week dat we hier verblijven. Weer hebben we het niet zien gebeuren, maar we denken dat de jongens wel de sjaak waren aangezien ze een agente hadden aangereden. Diezelfde agente werd later toch maar met een ambulance naar het ziekenhuis gevoerd. We hebben trouwens ook gehoord dat degene die een foto van het ongeluk maakt en de eerste is die het naar de krant stuurt een geldbedrag van 250 SRD krijgt. Misschien moeten we er dan maar een sport van maken?! Nee even zonder gein, het blijft natuurlijk erg dat er zoveel ongelukken gebeuren, maar we raken er inmiddels wel een beetje aan gewend.
Nu weer tijd voor leuk nieuws, want we hebben alweer een nieuw tripje op de planning staan. Volgend weekend gaan wij namelijk naar Danta Bai en Lobi Lafu (liefde lacht). Hier zullen we o.a. een tocht door de jungle gaan maken, lekker in hangmatten slapen, hangend aan een kabelbaan door de jungle roetsjen, zwemmen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Klinkt goed hé? Dat dachten wij ook haha.
We keep in touch! Mi lobi yu xxxxxxxx
Het is hier een regenachtige dag dus ik heb besloten om jullie weer even op de hoogte te brengen van al mijn avonturen hier. Stage was de afgelopen dagen weer erg leuk. Ik heb eindelijk een beetje het gevoel dat de dingen een beetje gaan lopen. De kids weten nu ook precies welke dagen we op stage aanwezig zijn en dat geeft hen ook wat meer rust en structuur. Helaas was er wel een klein ongelukje gebeurt op stage. Ik hoorde een van de oudere jongens huilend met zijn gezicht tegen de muur staan. Ik ging naar hem toe en vroeg of hij zich om wilde draaien. Dat deed hij, alleen trof ik een flink bebloed hoofd aan. Gelukkig kan ik heel goed tegen bloed.. NOT. Uiteindelijk heeft deze held op sokken de jongen naar de kraan geloosd en het hoofd afgespoeld met water. Na een tijdje werd het bloeden gelukkig minder. Pleister erop en hij kon weer lachen. Eind goed, al goed. Tenminste, niet voor de jongen die de stok naar zijn hoofd had gegooid. Die moest zich even melden bij het bestuur.
Woensdag 25 februari was het hier de ‘Dag van de Revolutie’. Op 25 februari 1980 greep Desi Bouterse de macht. De toen zittende regering werd namelijk beschuldigd van corruptie en werd afgezet. Helaas zijn er bij deze staatsgreep veel doden gevallen. Een van de dieptepunten van deze periode zijn dan ook de Decembermoorden in 1982. Op 8 en 9 december 1982 werden 15 tegenstanders van het militaire regime van Desi Bouterse gemarteld en vermoord. Doordat de Decembermoorden niet onderzocht werden waren de meningen hierover verdeeld. Een deel vond dat een onafhankelijk onderzoek en de vervolging van de schuldigen noodzakelijk was om de situatie in Suriname te verbeteren. Terwijl anderen het zagen als een ‘afgesloten hoofdstuk’, ze vonden dat Suriname vooruit moest kijken. Ik vond het daarom lastig om de feestende mensen te zien, aangezien deze dag een bijzondere lading heeft. We besloten om hier ook niet zo lang te blijven en zijn verder gelopen richting ’t Vat. Onderweg hebben we een lekker frietje gehaald bij de ‘Hollandse Patatkraam’. De beste man had het Surinaamse tempo al snel overgenomen, want het duurde even voordat we ons frietje hadden. Maar ach, no spang!
Onderweg zijn we ook nog even langs Fort Zeelandia gegaan en hebben we even een kijkje genomen op het binnen plein. Het zag er erg indrukwekkend uit en we komen hier dan ook zeker nog een keertje terug voor een rondleiding. We kwamen ook nog een bordje met Creatieve en Culturele Vorming tegen, waar we natuurlijk even een foto van moesten nemen! Toen we onze weg naar ’t Vat wilden vervolgen werden we aangesproken door een man. Het bleek al snel om een zwerver te gaan, aangezien hij er niet echt fris uitzag ;) Hij begon een vriendelijk praatje met ons en wij dachten echt dat we eindelijk een beleefde man tegen het lijf liepen. Na een redelijk normaal gesprek moest hij toen echt even iets kwijt aan Sharon. Want Sharon was echt zijn mooie witte prinses, ze was een witte roos etc. Wat hij verder nog heeft geroepen is niet echt voor herhaling vatbaar, dus hier laten we het maar even bij haha. Na deze rare gebeurtenis waarvan we snel zijn weggevlucht hebben we ons zelf maar getrakteerd op een lekker ijsje bij ’t Vat. Tijdens de taxirit naar ons appartement reed de taxichauffeur ineens een hele andere route. We waren al erg verbaasd en we wisten al dat we niet raar moesten opkijken als meneer de taxichauffeur ineens meer geld zou gaan vragen. Dit deed hij dan ook. We hebben hem even duidelijk gemaakt dat de prijs inderdaad hoger word als je omrijd en daardoor dus meer kilometers maakt. Uiteindelijk hebben we hem geen cent meer betaald dan dat de rit waard was. Zo, die chauffeur weet ook alvast dat hij deze bakra’s niet in de maling kan nemen.
Nadat ik vrijdagochtend eerst even gezellig met het thuisfront had geskyped zijn we naar de Centrale Markt gegaan voor een dosis groente en fruit. Dit blijft toch elke keer weer een hele belevenis. Het is een overdekte en donkere hal, waar overal schreeuwende mensen achter hun kraampjes staan om maar iets te verkopen. Aangezien er bij veel kraampjes hetzelfde ligt moet je dan ook een keus maken waar je iets wilt kopen. Ik voel me gewoon bijna schuldig als ik ergens niet iets koop. We hebben dan ook maar besloten om de rustige en vriendelijke mensen uit te kiezen, die niet zo lopen te schreeuwen. ’s Middags lekker lui gedaan, want we moesten onze energie sparen voor de poolparty van die avond! Na de standaard kledingcrisis en een bak noedels waren we klaar voor vertrek. Helaas konden we iets minder snel van huis vertrekken dan we gedacht hadden.. Nadat we zo’n beetje alle taxibedrijven in Suriname hadden gebeld hadden we de hoop een beetje opgegeven. Gelukkig hadden we nog het nummer van de man die ons een paar weken terug door heel Paramaribo had gereden met 2 vrienden. Hij is ook taxichauffeur, dus probeerden we hem. Halleluja hij kon ons wegbrengen, onze reddende engel! Hij vertelde ons dat het vaak voorkomt dat er aan het einde van de maand geen taxi’s rijden omdat ze het geld van binnen hebben wat ze minimaal moeten verdienen. Nou, mooi is dat haha. Na een lange zoektocht hadden we dan eindelijk de plaats van bestemming gevonden. Fashionably late zullen we maar zeggen. Nadat we een warming-up bij de Gouverneur hadden gehad, gingen we in partybussen verder naar het Wyndham Hotel. Op de partybussen hadden we een paar aardige meiden leren kennen en daar zijn we de rest van de avond/nacht een beetje mee opgetrokken. Bovenop het dak van het hotel was een groot terras met zwembad. Hier hebben we veel drankjes, dansjes en bommetjes in het zwembad gedaan. Kortom.. het was een topavond!
Zaterdagochtend ging rond 10:30 de wekker en kwam er iemand langs om ons appartementje schoon te maken. Ja ik weet het.. we hebben het goed voor elkaar. Tijdens deze schoonmaaksessie viel te stroom ineens uit en begon niet veel later het alarm in het appartement te piepen. Nadat de Mariëlle hadden gebeld konden we het alarm gelukkig uitschakelen en een paar uurtjes later deed de stroom het gelukkig weer. ’s Middags onder andere even met mijn lieve opa geskyped, want die was vandaag jarig! We hadden ’s avonds erg zin in een pizza van de Pizza Hut en daar waren we ons dan ook al de hele dag op aan het verheugen, want ze hadden een bezorgservice, jippie! Jammer genoeg werd ons aan de telefoon verteld dat ze niet in onze straat zouden bezorgen, want het lag niet op de route. Nou bedankt Pizza Hut.. dag lekkere pizza en cheescake, snif. Uiteindelijk hebben we maar een pizza besteld bij een bedrijf die in onze straat gevestigd was en die was overigens ook erg lekker.
Vandaag is het dus een vieze regenachtige dag. We hadden eerst het plan om te zwemmen, maar daar was het geen lekker weer voor. So plans get changed.. dan gaan we naar Paramaribo Zoo! Jammer genoeg bleef het maar regenen dus hebben we er maar een pyjama-serie-kijk-dag van gemaakt. Gelukkig gaan we vanavond lekker uit eten bij Ji Ji’s (hmmmm) met de meiden die we afgelopen vrijdag hebben ontmoet. Ook vandaag was het weer raak: het derde ongeluk in de derde week dat we hier verblijven. Weer hebben we het niet zien gebeuren, maar we denken dat de jongens wel de sjaak waren aangezien ze een agente hadden aangereden. Diezelfde agente werd later toch maar met een ambulance naar het ziekenhuis gevoerd. We hebben trouwens ook gehoord dat degene die een foto van het ongeluk maakt en de eerste is die het naar de krant stuurt een geldbedrag van 250 SRD krijgt. Misschien moeten we er dan maar een sport van maken?! Nee even zonder gein, het blijft natuurlijk erg dat er zoveel ongelukken gebeuren, maar we raken er inmiddels wel een beetje aan gewend.
Nu weer tijd voor leuk nieuws, want we hebben alweer een nieuw tripje op de planning staan. Volgend weekend gaan wij namelijk naar Danta Bai en Lobi Lafu (liefde lacht). Hier zullen we o.a. een tocht door de jungle gaan maken, lekker in hangmatten slapen, hangend aan een kabelbaan door de jungle roetsjen, zwemmen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Klinkt goed hé? Dat dachten wij ook haha.
We keep in touch! Mi lobi yu xxxxxxxx
-
01 Maart 2015 - 21:15
Nanda:
wat een mooi verhaal weer. Zo beleef je maar weer eens wat. We blijven je verhalen volgen. Nog gefeliciteerd met opa Daan. Fijne stage nog. Groetjes Nanda -
01 Maart 2015 - 21:26
Jessy:
Wat een geweldige verhalen weer meid! En jouw plannen klinken ook erg goed! Genietze! Ik vind het fantastisch voor je allemaal! :D -
02 Maart 2015 - 08:46
Oma En Opa Naarden:
Wat een leuk verslag weer en wat maken jullie een hoop mee. Lopen jullie nu stage of beginnen jullie straks een reisbureau met all inclusive .
Ja dat was even schrikken als je veel bloed ziet Samantha , maar goed je eerste hulp heb je goed gedaan.
Het was weer een spannend en leuk verhaal .
Nou wij vinden je verslag SUPER !
bedankt en dikke XXXXXXXXXXXXXXXX
Oma en Opa Naarden
-
02 Maart 2015 - 09:26
Margot:
Wauw super veel leuke dingen weer!! :)
Geniet ervan ook deze week weer XXXX -
02 Maart 2015 - 11:47
Miriam :
Wat leuk te lezen wat je meemaakt, je zit echt in een heel andere wereld!
Liefs uit Amsterdam :) -
02 Maart 2015 - 14:16
Jearlon:
Hoi Samantha,
Het is weer een geweldig verslag, zoals jij alles beschrijft. Het is in ieder geval niet saai in Suriname.
Tan bun! Groetjes Jearlon -
02 Maart 2015 - 17:39
Nancy Regeer:
Oh oh, Samantha wat leuk om toch allemaal te lezen wat je meemaakt. Ook al skypen we regelmatig, dan kun je nog niet alles vertellen wat je meemaakt.
En net wat Jearlon zegt, het is niet saai in Suriname!!
Geniet ervan weer deze week met de lieve kindjes daar, en een mooi weekend weer voor de boeg.
Dikke kus, mama -
02 Maart 2015 - 21:32
Agnes En Daan Regeer:
lieve samantha, wat leuk dat je weer met je vriendin sharon van alles hebt meegemaakt.
de mensen zijn toch anders, dan hier in nederland. ook wat jullie stage betreft
gaat het wat beter zo te horen. gr van oma en opa .xxx -
05 Maart 2015 - 19:33
Carla:
Hoi Samantha,
Het is weer een leuk verslag jij schrijft wel heel makkelijk.
Groetjes,
Carla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
